|
- De naam ‘Memoriaal’ duidt aan dat de Stichting erop gericht is herinneringen vast te houden (te memoreren). Zij heeft haar ontstaan (in 1997) dan ook te danken aan het feit dat een paar mensen een herdenkingsboek voor een pas overleden vriend, Chris Dekker (1922-1996), wilden uitgeven. Dat herdenkingsboek heeft een lange voorbereidingstijd gevergd. Het is in 2005 verschenen (zie het boek El Gran Bal op de lijst van publicaties).
-
Weldra bleek, dat een ander herdenkingsboek, dat al veel langer door andere mensen werd voorbereid, goed in het kader van de Stichting paste. Het is in 2002 verschenen onder de titel OP EEN HEUVELTOP IN OVERIJSSEL, Leven en werk van Selina Pierson (zie de lijst van publicaties).
-
Als vanzelf groeide het fonds van de Stichting uit, maar steeds binnen het kader van haar doelstelling, die ruim is. De toevoeging aan de naam TER BEVORDERING VAN LITERATUUR EN KUNST liet bijvoorbeeld toe, dat de Stichting een boek als Constantijn Huygens, Journaal van de reis naar Venetië in haar programma opnam.
-
De bovengenoemde boeken kwamen tot stand op initiatief van de Stichting, in samenwerking met erkende uitgevers. Daarnaast nam en neemt de Stichting ook titels in haar fonds op, die zij in eigen beheer, meestal in kleine oplagen, publiceert (zie de aparte lijst). Zo heeft de Stichting binnen tien jaren een eigen gezicht gekregen. De vraag rijst, of de Stichting haar ‘gezicht’ alleen aan een toevallige samenloop van omstandigheden dankt, of dat haar opvallende ontplooiing toch op enige beginselen, misschien zelfs op een ‘filosofie’ berust. Die filosofische beginselen kunnen we als volgt omschrijven.
-
De Stichting Memoriaal wil o.a. een bijdrage leveren, hoe bescheiden ook, aan wat zij een positieve ontwikkeling in Europa acht: de eenwording. Deze wil heeft haar neerslag gevonden in een aantal publicaties in andere talen, vooral in het Duits, maar ook in het Engels en Frans, die zij in haar fonds opnam (zie de lijst van publicaties). Het streven wordt bevorderd door persoonlijke vriendschappen met buitenlanders, is dus geen abstract gebeuren.
-
De Europese eenwording is, in de optiek van de Stichting, niet alleen een taak op het terrein van de politiek en de economie, maar ook op het geestelijke vlak. Het ideaal van “de Europese mens” is nog lang niet bereikt. Mensen “op Europees niveau” zijn er altijd, sinds de klassieke oudheid, geweest, maar zij bleven uitzonderingen, eenzame pieken in een verdeeld landschap. Nu gaat het erom het Europese ideaal in een brede zin te ontwikkelen en te realiseren. Bekrompen nationalisme dient evenzeer overwonnen te worden als nivellerend internationalisme. Het eigene is even veel waard als het vreemde. Hun krachtige samengaan is ons ideaal.
-
Het samengaan van de verworvenheden van de antieke beschavingen van Griekenland en het Romeinse rijk met die van de Christelijke wereld bepaalt het karakter en maakt de waarde uit van Europa tegenover de andere werelddelen. Die waarde te verdedigen en zichtbaar te maken is een mooie taak, waaraan de Stichting, hoe bescheiden ook, een steentje wil bijdragen.
|
